AMD Postać mokra

AMD (zwyrodnienie plamki żółtej) to choroba oczu, która wpływa na siatkówkę, a w szczególności na centralną część zwaną plamką żółtą. AMD występuje  w dwóch  postaciach: suchą i mokrą. Postać mokra jest poważniejsza i stanowi około 10-15% wszystkich przypadków AMD.

Postać mokra AMD jest spowodowana tworzeniem się nowych naczyń krwionośnych pod siatkówką, z  których przedostaje się  płyn  do przestrzeni podsiatkówkowej. To prowadzi do powstawania obrzęku siatkówki i/lub krwotoków podsiatkówkowych, co osłabia  centralne widzenie.

Diagnostyka postaci mokrej AMD obejmuje badanie dna oka, czyli wyglądu siatkówki, a także testowanie ostrości widzenia oraz pomiar grubości siatkówki. Jednym z najważniejszych narzędzi diagnostycznych jest OCT (optical coherence tomography), czyli bezbolesne badanie, które pozwala na uzyskanie obrazu przekroju siatkówki. Dzięki temu badaniu  można dokładnie ocenić stan siatkówki, zlokalizować zmiany i ocenić stopień zaawansowania choroby.

Leczenie postaci mokrej AMD polega na zastosowaniu leków anty-VEGF, które hamują wzrost naczyń krwionośnych pod siatkówką i zmniejszają wyciek płynów . Anty-VEGF to grupa leków, które wstrzykuje się do gałki ocznej w ramach leczenia. Zwykle pacjenci wymagają serii wstrzyknięć, aby utrzymać chorobę pod kontrolą. Często stosowane leki anty-VEGF to ranibizumab, bevacizumab i aflibercept.

Leczenie anty-VEGF jest skuteczne w hamowaniu postępu choroby i poprawie jakości życia pacjentów. Regularne wizyty kontrolne u lekarza są niezbędne, aby monitorować stan choroby i dostosować leczenie w zależności od potrzeb.